Calculus: de wetenschap van fluxionen
De wetenschap van fluxionen was de terminologie van Sir Isaac Newton voor het nieuwe wetenschapsgebied dat tegenwoordig calculus wordt genoemd.Newton en de Duitse wiskundige Leibnitz lijken in ongeveer dezelfde tijd de principes van calculus te hebben ontdekt;maar Leibnitz publiceerde eerst zijn werk.Jarenlang was er wrijving tussen de twee landen, Engeland en Duitsland, over welk land de eer zou krijgen voor de ontdekking van calculus.Uit de uiteindelijke analyse blijkt dat beide mannen ongeveer tegelijkertijd en onafhankelijk van elkaar tot hun bevindingen kwamen.Beide mannen lijken te hebben geleerd van Egyptische, Indiase en oude Griekse bronnen.
De naam calculus is afgeleid van de Latijnse of Romeinse term die kiezelstenen betekent, een soort telsteen.De term fluxion was de term van Sir Isaac Newton voor de wetenschap van calculus.Zijn boek “Method of Fluxions” werd postuum gepubliceerd in 1736, hoewel het veel eerder in 1671 voltooid was.calculus is de krachtigste wiskundige uitvinding van de moderne tijd.
Er zijn twee hoofdtypen calculus, bekend als oneindig kleine calculus en het deel van het totaal dat differentiaalrekening wordt genoemd. Beide typen zijngebouwd op een fundament van analytische meetkunde en zijn met elkaar verbonden door de fundamentele stelling van de berekening. Simpel gezegd stelt de stelling dat de som van oneindig kleine veranderingen in de loop van de tijd of een andere grootheid zal optellen tot de netto verandering.
Om een levende plant als voorbeeld te nemen: als deze groeit, kun je het verschil in grootte of de toename over een periode van meerdere dagen zien en kun je de groei met conventionele middelen meten.je zou daarna het verschil in maat metenslechts tien seconden, zou het veel moeilijker te bepalen zijn.Als u vervolgens zou proberen niet de hoeveelheid groei over een bepaalde periode te bepalen, maar de groeisnelheid over die seconden, zou u dat niet kunnen doen met behulp van algebraïsche termen.
De wetenschap van calculus stelt je in staat om de veranderingssnelheid voor oneindig kleine bedragen te bepalen.Er zijn een aantal functies die van invloed zijn op de veranderingssnelheid voor het bovenstaande voorbeeld van een groeiende plant;dingen zoals hoeveelheid zonlicht, water, de temperatuur en andere.Als alle andere dingen echter gelijk blijven, is de variabele voor de groeisnelheid tijd.Met behulp van calculus kunnen deze variabelen worden bepaald.Het meeste werk op het gebied van calculus wordt gedaan door formules in een grafiek te zetten om de helling van de veranderingssnelheid te bepalen.
Calculus kan worden gebruikt in elk wetenschapsgebied waar een wiskundig model kan worden gebruikt.ontworpen en een optimale oplossing gewenst is.Dit omvat natuurwetenschappen, computerwetenschappen, bedrijfskunde, geneeskunde, techniek, economie en statistiek.Hoewel calculus in het verleden als te ingewikkeld werd beschouwd om als individueel vak te studeren zonder de hulp van een docent, zijn internetcursussen direct beschikbaar en kunnen deze in eigen tempo worden bestudeerd.
