Concepten van socialisme
Inleiding – Wat is socialisme?
Socialisme is de overtuiging dat kinderen ’s nachts niet met honger naar bed hoeven te gaan.Socialisme is de overtuiging dat sweatshops een gruwel zijn van de ethiek van menselijkheid.Socialisme is de overtuiging dat niemand zich zorgen hoeft te maken over het welzijn van zijn gezin omdat een baas de oudere werknemers vervangt door jongere.Socialisme is de overtuiging dat iedereen zoveel geld zou moeten krijgen als hij verdient voor zijn baan, de overtuiging dat we niet elke dag moeten doorkruipen, de overtuiging dat andere mensen niet degenen zouden moeten zijn die de controle over ons leven hebben.Tussen de spleten van de individuele persoonlijkheid ontstaat het socialisme even natuurlijk als een verlangen om genegenheid te hebben.Het ontstaat in onszelf, zoals elk kenmerk, deze is toegewijd aan eerlijkheid.Socialisme is de overtuiging dat wreedheid een ondeugd is en vriendelijkheid een deugd.Dit is socialisme.
Concreet is socialisme de controle van de economie volgens redelijke normen.Wetten en voorschriften die de verkoop en aankoop van een artikel of dienst regelen, zijn een vorm van socialisme.Talloze filosofen hebben beweerd dat kapitalisme, wetteloosheid in de economie, de beste effecten zal hebben in de economische standaard.Het is bekend dat Ayn Rand egoïsme een deugd heeft genoemd.Kapitalisme kan worden gedefinieerd als een volledig gebrek aan regulering in de economie.Dat werkgevers niet verplicht zijn om hun werknemers te betalen.Kapitalisme kan worden gedefinieerd als een economie zonder beperkingen.Het alternatief voor socialisme en kapitalisme is communisme.In een communistische economie is al het bezit eigendom van alle mensen.Elke economische transactie in een communistische regering wordt gereguleerd, in tegenstelling tot een kapitalistische regering, waar geen economische transactie wordt gereguleerd.
Rechtvaardiging — Waarom socialisme?
Met de industriële revolutie, de manier vanhet leven van de gemiddelde man is voor altijd veranderd.Niet langer werden dingen met de hand gemaakt in winkels – het productieproces was heel anders.In plaats van de oude manier om dingen te doen, verhoogde de machine de productie honderden keren.Met fabrieken en snelle productie werd de gemiddelde man in een vreselijke situatie gedwongen.Degenen die nog winkels runden en dingen met de hand bouwden, gingen al snel failliet.Fabrieken zouden meer van hun producten voor een lagere prijs kunnen verkopen.De arbeider werd dus gedwongen te werken, met als enige alternatief uithongering en de dood van zijn gezin.Zo werd de arbeider afhankelijk van zijn loon.Het was voor hem het equivalent van eten.Zonder enige andere bron van inkomsten werd de arbeider gedwongen in de positie waarin hij was: niet gewaardeerd en overwerkt.Sommigen hebben gezegd dat deze industriële revolutie het begin was van kapitalistische uitbuiting.Het is waar dat deze vroege fabrieken mannen, vrouwen en kinderen dwongen om onder vreselijke, ondraaglijke omstandigheden te werken.De machines in de fabrieken waren gevaarlijk, wat resulteerde in de dood en verminking van veel van de arbeiders.Voor de kinderen was er een opzichter met een zweep om te zorgen dat ze daar elk uur werkten.Bovenop deze onmenselijke omstandigheden kregen de arbeiders centen per uur betaald.Dit waren de onmenselijke en wrede omstandigheden die de werkgever voor de werknemer creëerde.De werkgevers konden er ook mee wegkomen, want de arbeiders konden alleen naar een andere fabriek gaan met dezelfde voorwaarden.Zo werd de arbeider in een gat gedwongen waar hij niet uit kon komen: elke baan bood dezelfde vernederende voorwaarden, spotgoedkope lonen en belachelijke uren.Sommigen moesten 16 uur per dag werken.Het kapitalisme heeft over de hele wereld verschrikkelijk veel verwoesting aangericht en de industriële revolutie heeft alleen het vuur eronder aangewakkerd.
Zoals ik al zei, geloven velen echter dat de uitbuiting van het kapitalisme begon met de industriële revolutie.Sommigen zijn het hier niet mee eens en beweren dat het kapitalisme niet uitbuitte.De uitbuiting van het kapitalisme, zelfs in de 20e eeuw, was wijdverspreid en meedogenloos in al zijn vormen.Bazen en zakenlieden waren wraakzuchtig in hun streven naar rijkdom.De rechten van de arbeiders betekenden niets voor hen.Ze hebben vakbonden opgebroken, afwijkende meningen het zwijgen opgelegd, arbeiders afhankelijk gemaakt van hun baan, hoop vernietigd, vrede onbereikbaar gemaakt, geweld aangemoedigd, haat gekoesterd.Voor hen was niets te brutaal en elke methode die de winst kon verbeteren, werd omarmd.Met deze grote concurrentie-ethiek werd alle aandacht voor de arbeiders gestript en ging het om winst.Hebzucht, de zogenaamde ‘deugd van egoïsme’, bracht zoveel verschrikkelijke wreedheden voort.Allemaal ter wille van de rijkdom, pleegden deze zakenlieden de daden die de magen van elke menslievende persoon zouden doen omdraaien.Zoals het kapitalisme het had, waren er geen beperkingen en waren er geen beperkingen.Deze mannen, deze kapitalisten, hechtten geen waarde aan de rechten van hun arbeiders.Monopolies vormden zich langzaam en de rechten van arbeiders slonken.De omstandigheden voor de arbeider verslechterden toen de meest tirannieke van de harteloze zakenlieden het overleefde.Ze kropen elke dag door en wisten niet wat genegenheid was.Werk verhardde hun hart en verzwakte hun geest.Hun leven was veroordeeld tot uitputtend en ondraaglijk zwoegen dat hun dagen in beslag nam.
Wat deden de politici en leiders in deze grote republiek, toen de arbeiders tot ondraaglijk zwoegen werden gedwongen zonder enige aandacht voor hen?In een republiek kiest de bevolking de heersers.Wat deden de heersers tijdens hun ambtsperiode?De gewantrouwde regeringsfunctionarissen schudden de hypocrisie de hand en brachten corruptie naar een geheel nieuw niveau.Bedrijven kochten vertegenwoordigers en senatoren uit.Het was niet langer een natie voor het volk en door het volk.Het was een natie voor de rijken en gebouwd op het zweet, het bloed en de tranen van de mensen.De kapitalistische economie werd een toevluchtsoord voor gelegaliseerde slavenhandelaren.Het bedrijfsbelang ging boven het algemeen belang;dit kan eenvoudig worden gezegd door te zeggen dat er meer moeite is gedaan om egoïstisch te zijn dan onmenselijk.Ayn Rand, de kapitalistische filosoof, noemde egoïsme een deugd.Als we concurreren, betoogde ze, dan zijn de prijzen lager en verbeteren de omstandigheden.De leiders en heersers van de natie schreven deze “deugd van egoïsme” toe — ze legden een regel op die geen rekening hield met de arbeiders, ze lieten toe dat hun mensen stierven in hun fabrieken, ze verraadden het algemeen belang, maakten onwetend overzelf, dwongen wreedheid af – de politici die het algemeen belang alleen misbruikten en manipuleerden om zichzelf te verrijken, wreed en gevoelloos in hun inspanningen – ze waren kapitalisten, geen socialisten.Harteloosheid en meedogenloosheid: dit waren de ondeugden die werden omarmd door regeringsfunctionarissen en zakenmensen die zich meer bekommerden om de hoeveelheid dollars die ze hadden dan om het leed dat de gewone man werd aangedaan.
De kapitalisten zijn dol op sociaal darwinisme.Ze zullen snel de kant kiezen van de evolutietheorie van natuurlijke selectie.De sterkste, snelste en slimste overleven anderen – dit is hun voorspelling.Ze zullen zelfs wijzen op het wild en hoe dieren zelf met elkaar concurreren en proberen te overleven.Maar zelfs Charles Darwin merkte meerdere keren op dat dieren een soort sympathie voor elkaar hebben.Om Charles Darwin te citeren…
“Veel dieren leven echter zeker mee met elkaars nood of gevaar. Dit is zelfs het geval met vogels. Kapitein Stansbury vond op een zoutmeer in Utah eenoude en volkomen blinde pelikaan, die erg dik was en lange tijd goed door zijn metgezellen moet zijn gevoed. Meneer Blyth, zoals hij mij meedeelt, zag Indiase kraaien twee of drie van hun blinde metgezellen voeren; en ikIk heb gehoord van een soortgelijk geval met de gedomesticeerde haan. We kunnen, als we willen, deze handelingen instinctief noemen, maar zulke gevallen zijn veel te zeldzaam om een speciaal instinct te ontwikkelen. Ik heb zelf een hond gezien die nooit een kat passeerdedie ziek in een mand lag en een goede vriend van hem was, zonder haar een paar keer met zijn tong te likken, het zekerste teken van vriendelijkheid bij een hond.” [The Descent of Man, door Charles Darwin, hoofdstuk 4,deel I.]
Zoals in de natuur te zien is, hebben zelfs dieren de neiging om medeleven met elkaar te tonen.Wanneer een dier een ander dier ziet lijden, bestaat de kans dat het zijn medeleven betuigt en dat dier helpt.Dit is door veel biologen opgemerkt en door veel ooggetuigenverslagen bevestigd.Wanneer een kapitalist echter een ander ziet lijden, zoekt hij naar een manier om daarvan te profiteren en beweert vervolgens dat hij niet slechter is dan welk dier dan ook.
Een van de grootste ondeugden van het kapitalisme is de uiteindelijke vorming van monopolies..Wanneer een monopolie universeel de controle heeft over een bepaald product, hetzij door legale of economische middelen, dan schaadt het niet alleen de werknemer, maar ook de consument.Als een autobedrijf bijvoorbeeld eigenaar is van de staalfabrieken om zijn auto’s te maken en van de rubberplantages om zijn banden te maken, dan worden de concurrenten de grond in gedreven.De gouden regel van het kapitalisme is dat concurrentie tussen bedrijven zorgt voor betere producten tegen lagere prijzen.De concurrenten weten echter dat ze meer zullen profiteren en beter vooruit zullen komen als er geen concurrentie is.Met controle over de middelen om een bepaald product te produceren, zoals een auto, kan er geen concurrentie zijn.Een concurrent die staal nodig heeft om auto’s te maken, en rubber om banden te maken, zou dergelijke artikelen niet van zijn concurrent krijgen verkocht.In dit scenario krijgt slechts één bedrijf de controle over een bedrijfstak en ongeacht de prijs die hij bepaalt, is er niemand die met hem kan concurreren.Een auto-industrie kan hun auto verkopen voor $ 10.000 tot $ 100.000, of het hen nu minder dan duizend kost of niet.Immers, wanneer deze autohandel de enige is die actief is, is er geen andere plaats om een auto te krijgen.In feite kan niet alleen de prijs onredelijk zijn, maar ook de staat van de auto kan onredelijk zijn – hij kan een slecht lopende motor hebben of andere defecte functies.In een kapitalistisch systeem wordt het voorrecht om de samenleving te leiden en te beheersen, om de arbeiders zelf tot machines te vormen, aan de zakenlieden gegeven.De werkgevers houden geen rekening met de arbeiders en langzaamaan scheiden de klassen zich snel af: de rijken worden rijker en kleiner;de armen worden armer en talrijker.Op de schouders en ruggen van de arbeiders hebben de politici en de bedrijfsleiders zich tot onvoorstelbare niveaus rijk gemaakt.Een communistisch systeem geeft echter de volledige controle en verantwoordelijkheid aan de arbeider, waardoor iedereen gelijk wordt.In een communistische economie zul je, of je nu hard werkt of niet overdreven veel voor jezelf en je samenleving probeert te bereiken, hetzelfde magere loon verdienen.De corruptie van zowel de communistische als de kapitalistische staten is verschrikkelijk, en beide worden het slachtoffer van corrupte leiders;toch komt corruptie veel vaker voor binnen kapitalistische systemen.Het verschil tussen een communistische en een socialistische staat zou niet moeilijk te zien moeten zijn: in een socialistische economie krijgen arbeiders het bedrag dat ze verdienen voor hun werk.Onder het communisme is het loon akelig laag omdat de dokters evenveel verdienen als de conciërges.Onder het kapitalisme zijn de lonen verschrikkelijk laag, omdat de bedrijfsleiders er geen belang bij hebben om arbeiders iets meer te betalen dan een slavenloon.Onder het socialisme is het loon adequaat, eerlijk en verdiend.
Het is duidelijk dat binnen een kapitalistische economie geen gewicht wordt toegekend aan de rechten van de arbeiders.Welke rechtvaardiging hebben de arbeiders als het gaat om het leiden van hun eigen leven voor zichzelf?Het is het feit dat de arbeider de basis heeft gelegd van elke bedrijfstak en dat de arbeider de ruggengraat is van elke sterke economie.Het is de arbeider die de producten heeft gemaakt die ons leven gemakkelijker maken, de arbeider die zijn creatie begrijpt, de arbeider die de dingen bouwt die de samenleving gebruikt.Aangezien het de arbeider is die het systeem laat produceren wat het produceert, is het de arbeider die het recht heeft om te beslissen welk systeem dat is.Gezien de huidige status van het kapitalisme, zou alleen een harteloze tiran of een onnadenkende dwaas het verkiezen boven het socialisme.Als arbeiders, degenen onder ons die de productie bevorderen, de samenleving creëren en de dingen maken die het leven gemakkelijker maken, verdienen we het recht om de samenleving op te bouwen volgens onze wensen.Op deze manier is het duidelijk dat we de kant van het socialisme kiezen: de overtuiging dat elk individu de kans verdient om zichzelf te verbeteren in een eerlijke economie, de overtuiging dat elk individu recht heeft op veilige werkomstandigheden en redelijke werkuren, de overtuigingdat menselijkheid ons uiteindelijke doel is.
www.punkerslut.com
For Life,
Punkerslut.
