Hoe u criminologie en forensische wetenschap kunt gebruiken om misdaden effectief op te lossen
Er zijn een aantal manieren waarop een persoon criminologie en forensische praktijken kan koppelenwetenschap om een crimineel te vangen.In sommige gevallen wordt het individu geprofileerd door middel van criminologie en vergeleken met het forensisch bewijs dat op de plaats van het misdrijf is achtergelaten.Er zijn echter nog een aantal andere manieren waarop beide genres samen worden gebruikt om gerechtigheid binnen het strafrecht te bewerkstelligen.Criminologie is de studie van hoe wetenschap en omgeving de criminele geest beïnvloeden, evenals de interactie tussen individuen of gemeenschappen en het criminele element.Forensische wetenschap is het studiegebied waarin individuen in staat zijn om een klein stukje informatie om te zetten in iets wezenlijks.In veel gevallen kunnen forensische wetenschappers stukjes forensisch bewijsmateriaal en wat ze uit dit stuk leren gebruiken om effectief een verband tussen een individu en het misdrijf te illustreren, of een alibi voor het individu dat ten onrechte van een misdrijf wordt beschuldigd.
Er zijn enkele belangrijke aandachtsgebieden voor forensische wetenschappers.De expertisegebieden van criminologie lopen ook uiteen, hoewel ze allemaal zijn opgeleid door vergelijkbaar materiaal op school te leren.Forensische wetenschapsgebieden zijn bijzonder divers en bieden binnen elk gebied unieke voordelen.Samen kunnen de leden van de teams forensische wetenschap en criminologie samenwerken om hun afzonderlijke informatie samen te voegen om tot één oplossing te komen die bijna voltooid is, op basis van de feiten die ze allemaal hebben verzameld.Een politieagent die als criminologie-expert werkt, kan bijvoorbeeld een verdachte psychologisch profileren, maar heeft de hulp van een forensisch wetenschapper nodig om tapijtvezels van de plaats delict te matchen met tapijtvezels in het huis of voertuig van de verdachte.Door alle afzonderlijke noties die elk individu kan leren aan elkaar te koppelen, kan een volledige of bijna volledige tijdlijn van de verdachte en het misdrijf worden samengesteld.Als er voldoende bewijs is, kan dit voor een rechtbank worden gebracht en zal het proces tegen de vermeende verdachte beginnen.
Sommige van de categorieën die bestaan voor personen die betrokken zijn bij forensisch werk, omvatten medische onderzoekers die inspecterenlijken, misdaadlaboratoriumanalisten die in staat zijn om te kijken naar de chemische en biologische samenstelling van bewijsstukken, onderzoekers van plaats delict en degenen die assisteren in een technische of academische hoedanigheid.Door de combinatie van deze verschillende takken, in combinatie met het werk van criminologen, kunnen misdaden op een meer logische en rechtlijnige manier in elkaar worden gezet om jury’s en rechters de gebeurtenissen van het misdrijf en de verdachte te illustreren.Dit is vooral belangrijk omdat in ernstige gevallen de jury het erover eens moet zijn dat er geen redelijke twijfel bestaat over de rol van de individuele beklaagde bij het misdrijf.In andere gevallen zal de verdediging het forensisch bewijs gebruiken om hun beklaagde vrij te pleiten van de aanklacht of aanklachten tegen hen.Door vrijwel onweerlegbaar bewijs van wetenschappelijke aard te gebruiken, kunnen de jury en de rechter duidelijk zien hoe misdaden al dan niet verband houden met de verdachte.
