Fysica van bungeejumpen
Hoewel modern bungeejumpen wereldwijd bekend en beoefend is, is de fysica achter bungeejumpen minder bekend.Interessant genoeg is de extreme sport ontstaan uit spirituele rituelen van Zuid-Pacifische inboorlingen, die geen idee hadden van de wetenschap achter de sport.Moderne liefhebbers van bungeejumpen vinden veel troost in het idee dat iemand de wiskunde heeft doorgenomen die nodig is om een veilige sprong uit te voeren.Dus wie heeft de fysica van bungeejumpen ontwikkeld en hoe zeker zijn de moderne beoefenaars van de sport dat het relatief veilig is?Laten we beginnen met een kijkje te nemen naar de oorsprong van de wetenschap achter de sport.
Jaren vóór de ontdekking van de landduikende inboorlingen op Pentecost Island, een Britse wiskundige genaamd Robert Hookeontdekte de fysica van bungeejumpen.Hij begon te werken als assistent van de beroemde wetenschapper Robert Boyle in 1653. Het duurde echter tot 1660 voordat hij Hooke’s Wet van Elasticiteit formuleerde en opschreef.In termen van leken vertelt de wet van Hooke ons eigenlijk hoeveel spanning een veer kan verdragen, en de maximale lengte die hij zal bereiken.De wet van Hooke kan worden gebruikt op elk materiaal dat als lineair-elastisch wordt beschouwd, of zich in de lengte uitstrekt.Vreemd genoeg wordt rubber meestal als niet-lineair beschouwd, omdat variaties in spanning en temperatuur een grote invloed kunnen hebben op de elasticiteit van het rubber.
Tegenwoordig zijn moderne beoefenaars van de fysica van bungeespringen hoeft niet zo bedreven te zijn als Hooke.Afhankelijk van de gebruikte bungee-koorden en hun classificaties, is de wetenschap behoorlijk vereenvoudigd.De commerciële eigenaar die ‘bungeejumpen’ als extreme sport aanbiedt, moet nog scherp zijn.Snoeren die zijn vervaardigd om te voldoen aan een gevestigde Amerikaanse militaire specificatie (mil spec) zijn misschien wel het beste om te gebruiken.Dit komt simpelweg door de rigoureuze tests die nodig zijn om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de mil-specificaties.De meeste van deze koorden hebben een specifieke gewichtslimiet en rekpotentieel.Met behulp van deze getallen, samen met de lengte van de sprong en het gewicht van de springer, kunnen de berekeningen worden gemaakt.De benodigde lengte van het touw, hoeveel strengen er nodig zijn voor het gewicht en hoeveel de springer verder kan gaan dan de normale lengte van het koord.
De fysica van bungeejumpen heeftsommige veranderd met vooruitgang in het materiaal dat wordt gebruikt in bungee-koorden.Sommige koorden zijn ook ‘voorgerekt’, dus er is minder elasticiteit en veerkracht, en een krachtigere schok en terugkeer vanaf de onderkant van de springpositie.De problemen met sommige springers die te lange koorden gebruiken, zijn het gevolg van het niet begrijpen van de fysica van bungeejumpen.Hoewel moderne bungee-koorden gewicht en rek hebben, houden sommige mensen hier nog steeds geen rekening mee bij het uitvoeren van amateursprongen.Daarom wordt het ten zeerste aanbevolen dat iedereen die bungeejumpen wil leren, een professional moet raadplegen.Dit is geen sport die je thuis kunt leren en beoefenen.De fysica van bungeejumpen is vereenvoudigd door productienormen van de 20e eeuw, wat resulteert in een veel veiligere sport voor iedereen die eraan deelneemt.
