Stamcelonderzoek: goed of slecht?
Dit is een zeer ‘hot button’-probleem dat steeds weer opduikt in de ogen van politici overal in het land.Hoe zou de overheid zich eventueel moeten bemoeien met de kwesties van stamcelonderzoek?Hoe ver moet de overheid doordringen op het terrein van het medisch-wetenschappelijk onderzoek?Moet de overheid zich er überhaupt mee bemoeien, of een stapje terug doen en wetten bedenken om de gevolgen van dergelijk onderzoek aan te pakken?
Het is de vraag hoeveel gewone Amerikanen werkelijk weten en begrijpen wat de gevolgen zijncelonderzoek is: hoe kan het ons leven beïnvloeden, en wat kan het in de toekomst doen?Nu onderwerpen als abortus zeer actueel zijn en van alle kanten druk uitoefenen, lijkt het alleen maar logisch dat stamcelonderzoek evenveel controverse veroorzaakt.Veel voorstanders beweren dat het verzamelde onderzoek miljoenen levens kan redden, terwijl degenen die tegen het onderzoek zijn allemaal beweren dat ze daarbij duizenden onschuldige kinderen doden.
Dit brengt devraag: waar komen de embryo’s vandaan?Het merendeel van de embryo’s die in het onderzoek worden gebruikt, is afkomstig van paren die deze hebben gedoneerd na een behandeling tegen onvruchtbaarheid;na dergelijke procedures blijven er vaak tien of meer embryo’s over, die in de laboratoriumomgeving kunnen worden gebruikt.De mogelijkheden voor die embryo’s zijn beperkt;ze kunnen worden bewaard, geadopteerd aan een behoeftig echtpaar, vernietigd of gedoneerd aan medisch onderzoek.
De embryo’s zijn pas een paar dagen na de bevruchting als ze worden ingevroren, en kunnen dat niet meer doenop eigen kracht in welke vorm dan ook het leven in stand houden.Vanuit juridisch oogpunt zijn het geen levende mensen, en geen baby, aangezien juridisch gezien een embryo een baby wordt zodra de eerste ademteug is genomen.Dit laat de vraag over wie het recht heeft om te bepalen wat er met hen kan gebeuren.
De embryo’s zijn de bouwstenen van mensen, maar ze hebben zelf geen rechten.Van wie zijn ze?Wie is er verantwoordelijk voor dat er voor hen gezorgd wordt?Velen beschouwen de embryo’s die in onderzoek worden gebruikt als dezelfde categorie als moord.Is er eigenlijk sprake van moord als het kind nooit geboren wordt en alleen in een reageerbuis verwekt wordt?Wie moet echt beslissen over hoe deze embryo’s moeten worden behandeld?
De embryo’s zelf zijn rijk aan stamcellen, waarvan wetenschappers zeggen dat ze kunnen helpen bij het genezen van enkele van de ergste ziekten en aandoeningen ter wereldde wereld.Dit maakt het concept erg verleidelijk, maar is dit ploeteren in aspecten van de wetenschap die niet gebruikt zouden moeten worden?Moeten mensen echt proberen hele lichaamsdelen en organen uit de stamcellen na te maken om er een paar te helpen, maar ten koste van een paar andere levens?
De huidige regering heeft het geprobeerdom dit onderzoek te verbieden en het gebruik van de embryo’s te blokkeren.Dit heeft veel aanhangers van streek gemaakt die vinden dat dit onderzoek essentieel is voor het voortbestaan van het menselijk ras, terwijl degenen die van deze ideeën afdwalen boos zijn omdat het nog niet volledig verboden is.Waar kunnen we beter staan?Moeten we toestaan dat de overheid zich bemoeit met de wetenschappelijke aspecten van de geneeskunde, of moeten we het onderzoek voortzetten om duizenden of miljoenen levens te redden?
