T-rex zacht weefsel
De recente ontdekking van zacht weefsel in een gefossiliseerd T-rex-dijbeen doet de wereld van de jonge-aardecreationisten bruisen.Ze beweren dat dit verrassende bewijs duidelijk een jonge aarde ondersteunt.Maar zoals gewoonlijk “grijpt de jonge aarde-scheppingswetenschap naar strootjes” terwijl ze de hele hooiberg negeert (voor links naar het artikel Answers in Genesis, zie hieronder).Nog interessanter is wat Answers in Genesis weglaat uit het oorspronkelijke artikel, aangezien ze “kiezen en kiezen”, net als hun stijl, alleen die gedeelten die hun standpunt ondersteunen.
DeDe auteur van de jonge aarde noemt dit een “verbluffende weerlegging van miljoenen jaren”. Niets is minder waar.Laten we, in plaats van ons alleen te concentreren op het zachte weefsel (het “rietje”), het hele plaatje bekijken.
Verwachtingen
Ten eerste wat verwachtingen.Als we wat zacht weefsel van dinosaurussen zouden vinden, waar is dat dan het meest waarschijnlijk?Het antwoord ligt voor de hand … in de meest recente fossielen.De T-rex was een van de laatste dinosaurussen en leefde in de laatste vijf miljoen jaar van het bestaan van dinosauriërs, van 70 tot 65 miljoen jaar geleden.
Tweede verwachting… watlichaamsdeel zouden we verwachten het zachte weefsel te bevatten?Ook hier ligt het antwoord voor de hand.Het zachte weefsel heeft de meeste kans om bewaard te blijven in een groot bot, zoals het dijbeen van de T-rex.Hoe groter het bot, hoe meer “isolatie” het zachte weefsel heeft van externe elementen.Het oorspronkelijke bronrapport voor dit artikel, dat afkomstig is uit het tijdschrift Science, geeft verschillende sleutelzinnen, zoals het “dichte compacte bot dat kenmerkend is voor therapoden” en “de dichte mineralisatie van dinosaurusbotten”. Een groot bot zoals eenTherapod-dijbeen zou de meest waarschijnlijke bron van zacht weefsel zijn, aangezien het grotere bot de mogelijkheid biedt om het buitenste bot te verzegelen door mineralisatie, waardoor de inwendige inhoud wordt ingegraven en beschermd tegen de elementen.
Derde verwachting…als de aarde jong was, dan zouden we verwachten dat de meeste, zo niet alle grote dinosaurusfossielen sporen van zacht weefsel vertonen…tenslotte, volgens de theorie van de jonge aarde, grote dinosaurussen van 200 miljoen jaar geledenstierf op hetzelfde moment dat T-rex deed, tijdens de vloed van Noach.Je zou dus moeten verwachten dat alle grote dinosaurusbotten mogelijke bronnen zijn voor zacht weefsel.Dit is echter niet het geval.Met dit fossiel hebben we één monster van zacht weefsel, van de miljoenen dinosaurusbotten die zijn verzameld.Deze “verwachting” van de jonge aarde is dus volkomen ongegrond.
Stratigrafie
Jonge aarde-scheppingswetenschap “expert” Carl Wielandnegeert de stratigrafische locatie van het fossiel.Volgens het artikel in Science Magazine bevond het zich “aan de voet van de Hell Creek Formation, 8 m boven de Fox Hills Sandstone”.het punt van uitsterven van de dinosauriërs, 65 miljoen jaar geleden.Ik zou niet verwachten dat een jonge aardtheoreticus de betekenis van dit feit zou erkennen, aangezien zij geloven dat de zondvloed al deze rotsformaties heeft afgezet.Uit stratigrafie blijkt echter duidelijk dat niet alle dinosaurussen door de zondvloed zijn gedood.Ga voor meer informatie naar www.answersincreation.org/poop.htm.
Verbluffende weglatingen
Wat nog verbluffender is, is dat Wielandmeer dan de helft van het artikel, waarin foto’s en gegevens van de T-rex worden vergeleken met foto’s en gegevens van een versteende struisvogel.De overeenkomsten zijn verbluffend.Bovenal ondersteunt dit ene fossiel van T-rex de theorie dat vogels zijn geëvolueerd uit dinosaurussen.
Als reactie op deze omissie, drie dagen later (28 maart 2005) Answers inGenesis publiceerde nog een artikel over de struisvogelvergelijkingen (zie hieronder voor een link).De nieuwe auteur (Dr. David Menton) zegt dat dit niet de eerste keer is dat zacht weefsel is gevonden, en hij geeft een link terug naar het reeds weerlegde AiG-rapport over T-rex-bloedcellen.Dr. Menton lijkt een aantal geldige argumenten aan te voeren over het artikel van Dr. Schweitzer, voornamelijk dat de vergelijkingen van de structuren van de T-Rex en de struisvogel normaal zouden zijn voor de meeste amfibieën, reptielen, vogels of zoogdieren.De veronderstelling van Dr. Menton is dat er een onuitgesproken conclusie is dat dinosaurussen in vogels evolueerden, en daarom probeert hij de overeenkomsten tussen de struisvogel en de T-Rex in diskrediet te brengen.Dr. Schweitzer vermeldt evolutie echter helemaal niet in haar artikel.Ze vertoont alleen vergelijkbare kenmerken tussen twee organismen, die in vergelijkbare procedures zijn verkregen bij toepassing op twee verschillende wezens.
Dr.Schweitzer gebruikt de vergelijking misschien als bewijs van de evolutie van dinosauriërs naar vogels, maar het is waarschijnlijker dat ze slechts een modern voorbeeld laat zien, omwille van de duidelijkheid van het begrip.Dr. Menton geeft toe dat hij een onuitgesproken conclusie ziet dat “deze overeenkomst in microscopische structuur bewijst dat dinosaurussen en vogels nauw verwant zijn door evolutie.” Dr. Schweitzer maakt deze bewering nergens.
Uiteindelijk moet de leek die deze artikelen leest, beslissen welke wetenschapper hij moet geloven.Aangezien Dr. Schweitzer geen religieuze motivaties heeft om een jonge of oude aarde te bewijzen, is haar benadering objectiever, eerlijker en evenwichtiger, en in dit geval een betrouwbaardere wetenschappelijke bron dan Dr. Menton (zie www.answersincreation.org/scientist.htm).
Conclusie
De vondst van T-Rex zacht weefsel ondersteunt op geen enkele manier een jonge aarde.Sterker nog, als je bedenkt dat we veel meer zacht weefsel zouden moeten vinden in alle grote dinosaurusbotten, ondersteunt het een oude aarde zelfs nog beter!Geen van beide artikelen biedt overtuigende informatie die hun doel ondersteunt.
Antwoorden in Genesis-artikel – Kopieer en plak de onderstaande link in de adresbalk van uw browser.www.answersingenesis.org/docs2005/0325Dino_tissue.asp
Antwoorden in Genesis Ostrich-artikel – kopiëren/plakken in uw adresbalk.www.answersingenesis.org/docs2005/0328discovery.asp
