De wetenschap van de astronomie is echt fascinerend
Galaxies, de kosmos, astrofysica, observatoria, telescopen: hoe kunnen we de realiteit begrijpen dat het universum onmetelijk is, oneindig en eindeloos betoverend?
Dat kunnen we niet;daarom blijft astronomie zo fascinerend.Het zijn de dingen in het leven die we niet begrijpen die het vaakst onze interesse trekken;dat is gewoon een natuurlijke menselijke impuls: nieuwsgierig zijn, verwonderen en ontzag willen hebben voor iets dat ver buiten en buiten onszelf ligt.
We weten dat sterren, zoalsal het andere, leven en sterven en dat er wetenschappelijk “juiste” patronen in de verre lucht zijn die ons zowel verbijsteren als betoveren.Als astronomie fascineert, is dat omdat er in iedereen een diepe empathie bestaat met een wereld die ontoegankelijk is in zijn complexiteit.Wie van ons heeft zich niet, zelfs maar vluchtig, betoverd gevoeld door de onmetelijkheid van deze kosmos, dit universum?
Moderne observatoria fungeren regelmatig als educatieve centra en bieden dit gevoel van vervoering door het wonder te presenterenvan de kosmos rechtstreeks naar het publiek, waardoor het intellect ongeveer een uur kortgesloten werd en het wonder van de magie van het universum werd blootgelegd;het bevorderen van een zintuiglijk, visceraal gevoel voor de menselijke conditie en zijn plaats in het grote boek van de kosmos.
Astronomie, de wetenschap van sterren, planeten, sterrenstelsels en zwarte gaten, is deoudste wetenschap, maar het is de meest intrigerende omdat de studie van het universum zal helpen bij het beantwoorden van de belangrijkste vragen die mensen kunnen stellen, zoals:
Hoe is het universum ontstaan?
Wat is de structuur van het universum?
Hoe zal het universum in de toekomst veranderen?
Hoe passen de planeet Aarde en haar bewoners in het grotere universum van ruimte en tijd?
Hoewel we tijdens ons leven misschien nooit de antwoorden op dit soort vragen zullen weten,’we zijn altijd dankbaar voor degenen die ons zullen volgen, voorbereid, met een wetenschappelijk brein, om op een dag antwoorden te geven – en misschien meer – aan de mensheid.
Het is moeilijk ombegrijpen onze eigen melkwegstelsel, en we zijn constant bezig met het “uitbreiden” of het ontdekken van nieuwe grenzen en kleine, verder weg gelegen planeten dan degene die we al kennen.De zon, en het concept van de planeten alleen al in ons melkwegstelsel, wekken verwondering en allerlei speculaties op.Het is voedsel voor onze hersenen;het is een van die toepassingen van leren die zo boeiend zijn dat het niet lijkt alsof we iets “bestudeeren”.Het is een moeiteloze oefening in de onbekende sfeer van het universum.
Wat is een betere manier om de tijd te doden, te postuleren, een intellectueel stimulerende discussie te voeren, misschien met mensen die jeweet je het nog niet eens?
En hoe zit het met de theorieën van de deeltjesfysica die zijn ontwikkeld in combinatie met het standaard oerknalmodel om de oorsprong, evolutie en
huidige structuur van het universum?
Hoe zit het met de oorsprong, evolutie, interieurs en energieproductie van de sterren zelf?Hoe worden ze gevormd?Waarom?En we hebben allemaal gehoord van “interagerende sterrenstelsels”, maar wat betekent het precies?Het klinkt allemaal als een soort hemel — een plek waarvan we weten dat ze bestaat, maar die we niet helemaal kunnen zien of begrijpen.
En dan is er nog Newton’swetten, het concept van werk en energie, momentum, zwaartekracht, geluids- en lichtgolven.
Als je nog geen lichte opwinding hebt gevoeld, komt dat omdat je het al weetover deze atmosferische wonderen, of je hebt onder een lokale steen geleefd.
Dus ga erop uit en observeer het heelal!Het is absoluut betoverend!
