De wetenschap van het tijdschriftpublicatieproces
In de wetenschap moet er altijd een proces zijn.Wetenschap vindt plaats in de volgorde van vragen stellen, onderzoeken, experimenteren, documenteren en concluderen.Zoals bij elk wetenschappelijk proces dat de wetenschappelijke methode gebruikt, heeft het publiceren van tijdschriften ook zijn eigen vereenvoudigde versie – productie en distributie.Ik zou het geen vicieuze cirkel willen noemen vanwege de manier waarop de inhoud van het tijdschrift zichzelf opnieuw uitvindt, maar het is nog steeds een cyclus op zich.Dat bewijzen de doorlopende rekken met tijdschriftenrekken die elke week en elke maand vol raken.
Productie: The Perfect Bind
De modellen, redacteuren en fotografen hebben hun werk gedaan.Nu zijn de pagina’s opgemaakt en voltooid.Zonder de juiste afwerking van het product zullen het niets anders zijn dan gescheurde pagina’s met woorden en afbeeldingen.Het is tijd om van deze pagina’s een tijdschrift te maken.
De verschillende secties van het tijdschrift worden afzonderlijk afgedrukt.Sommige zijn in zwart-wit, andere in kleur.Het hangt allemaal af van de voorkeur van de redacteur.
Hierna zijn er twee manieren waarop de secties van een tijdschrift kunnen worden samengevoegd.Het kan worden gedaan door middel van rugnieten of perfect binden.Bij zadelsteken wordt geen draad of zwak materiaal gebruikt.Dit wordt gedaan door de middelste vouw op de omslagpagina van het tijdschrift te nieten.Dit wordt vaak gebruikt voor tijdschriften die niet veel pagina’s hebben en geen zwaar materiaal nodig hebben om de pagina’s samen te binden.Als de nietdraad te zwak is om de secties aan elkaar te hechten, wordt een ruggengraat gemaakt door een uiteinde van de pagina’s aan elkaar te lijmen.Dit wordt perfect binding genoemd en wordt gebruikt voor dikke tijdschriften zoals Vogue en Cosmopolitan.
Distributie: profiteren van globalisering en het World Wide Web
Aangezien de tijden zijn veranderd, is de tijdschriftenindustrie op natuurlijke wijze geëvolueerd naar het papierloze systeem.Het uitgeven van tijdschriften is inderdaad al geïnfiltreerd in cyberspace en daarbuiten.Er zijn geen pagina’s om af te drukken en geen papieren om te binden.Dit worden online tijdschriften genoemd en zijn meestal kopieën van de papieren tijdschriften of zijn zelf onafhankelijke tijdschriften.Alles wat ze nodig hebben, zijn hun publicatieschema’s, foto’s en artikelen, en ze zijn klaar om te gaan als ze eenmaal een solide lezersbestand hebben.De winst die ze genereren, komt hoogstwaarschijnlijk uit pay-per-read-artikelen of uit de winst die wordt gegenereerd door veel verkeer naar de website.
Vroeger werden tijdschriften alleen verspreid in het land vanzijn oorsprong, nu wordt het wereldwijd gedistribueerd en in franchise gegeven door verschillende landen.Tegenwoordig heeft de uitgeverij van tijdschriften zichzelf overdreven door publicaties in landen als China en Australië te laten ontkiemen, waardoor ze onder de naam van het tijdschrift kunnen werken maar hun eigen inhoud kunnen produceren.
Natuurlijk moet de inhoud parallel lopen met de onderwerpen waar de hoofdfranchise van het tijdschrift bekend om staat.De ironie hier is dat de verschillende landen hun inhoud kunnen lokaliseren, maar deel uitmaken van een wereldwijd bedrijf, waardoor diversiteit in het globaliseringsproces mogelijk is.
Zoals u kunt zien, is de uitgeverij van tijdschriftenin zijn bloeiende fase, en veel mensen verzilveren het groeipotentieel van de tijdschriftenbusiness.Omdat het een ingewikkeld proces van productie en distributie inhoudt, kunnen creatieve geesten zich wagen aan en deelnemen.Er is hersens en wilskracht voor nodig om een voorsprong te krijgen in de tijdschriftenindustrie.
