De wonderen van videogames en internet
79% van de kinderen in de VS speelt regelmatig computer- of videogames.Terwijl de meeste mensen videogames beschouwen als het tijdverdrijf van de pre-adolescent, en niet zonder reden, aangezien kinderen tussen zeven en zeventien jaar gemiddeld acht uur per week spelen.Onderzoek uit de branche suggereert echter dat de toewijding aan videogames mogelijk niet ophoudt wanneer leerlingen de middelbare school verlaten.
Uit onderzoek uit de branche blijkt dat gamen voor studenten nog belangrijker is dan voor pre-adolescenten.Het lijkt erop dat de typische student iets minder dan twee uur per dag aan gamen besteedt, en het Amerikaanse leger gebruikt oorlogsgames – voor alles van het modelleren van internationale commandocoördinatie op hoog niveau tot het introduceren van onbewerkte rekruten in wapens.In navolging van het ministerie van Defensie hebben sommige universitaire docenten game-based learning in hun curricula geïntroduceerd.Deze educatieve videogames introduceren een fantasie-element om spelers bij de verhaallijn te betrekken, terwijl ze ervoor zorgen dat hun beheersing van het cursusmateriaal essentieel is voor het scoren en winnen van leerlingen.
Sommige competitieve gamesoefeningen zetten studenten tegen elkaar op;anderen geven hen de kans om zichzelf uit te dagen.Interuniversitaire consortia – hoewel ze niet kunnen concurreren met de DOD voor budgetten voor onderzoek en ontwikkeling – zijn in staat om meer middelen van aangesloten universiteiten te ontwikkelen om de onderwijsresultaten te verbeteren.Een voorbeeld is MUVEES, een samenwerkingsverband van Harvard University, George Mason University, Smithsonian, Boston Public Schools, Gunston Middle School, samen met branchepartner Thoughtful Technologies.Met aanvullende financiering van de NSF vindt het project boeiende manieren om wetenschap te onderwijzen die gebaseerd zijn op nieuwsgierigheid en spel.
Natuurlijk zijn er dramatische verschillen tussen de onderwijsstijlen die wetenschappers vaak gebruiken,en videogames.Wetenschapsklassen presenteren bijvoorbeeld materialen meestal verbaal, waarbij concepten stap voor stap worden behandeld.Bij videogames draait het echter om afbeeldingen en de speler bepaalt de volgorde van spelen.Een ander voorbeeld: een wetenschapsleraar of wetenschapsprofessor ontwikkelt zijn klas of lezing meestal alleen.Videogames maken echter gebruik van de talenten en vaardigheden van grafische artiesten, animators en programmeurs die als een groep werken.De onderzoeks- en ontwikkelingsraden van vooraanstaande universiteiten, en de DOD, zijn niet de enige instituten die complementariteit hebben opgemerkt tussen gamen en leren.
Activisten op het gebied van openbaar beleid zijn ook bezorgd dat spelers leren vanvideogames, en vraag je af of wat spelers leren nuttig is.De American Psychological Association, de American Academy of Pediatrics en de American Medical Association hebben bijvoorbeeld samen geconcludeerd dat uit onderzoek blijkt dat er een causaal verband bestaat tussen geweld op televisie en de daden van degenen die ernaar kijken.Op basis van deze link suggereren activisten dat spelers vaak het standpunt moeten innemen van de dader van geweld;dat videogames actieve deelname vereisen;dat herhaling het leren bevordert, en dat videogames gebaseerd zijn op een beloningssysteem waardoor het leren nog meer toeneemt.
