Wat heeft de wetenschap ermee te maken?
Eens werd genezing als een kunst beschouwd.Genezing werd door iedereen gezien als een complexe interactie tussen de patiënt, de genezer, de gemeenschap van levende mensen, de gemeenschappen van planten en dieren (en insecten en stenen en vissen), de gemeenschappen van niet-levende mensen (zoalsvoorouders, spirituele gidsen en archetypen) en die mysterieuze beweging die bekend staat onder zoveel namen: Schepper, God/in, All High.
De geneeskunst omvatte een scherpe kennis van menselijk gedrag,een grondige kennis van planten, een flair voor de dramatische kunsten, met name zang / chanten en kostuums / bodypainting, en een uitgebreide kennis van anatomie, fysiologie en biochemie.(Als je denkt dat deze gebieden geen kunst zijn, kijk dan eens naar het systeem dat wordt gebruikt door traditionele Chinese beoefenaars, waaronder “organen” als de drievoudige verwarming en een dozijn verschillende pulsen.)
Kunst sluit wetenschap niet uit of verzet zich er niet tegen.Wetenschap is tenslotte alleen het eerlijk testen van ideeën en het vermogen om duidelijk de verwarrende relatie tussen oorzaak en gevolg waar te nemen.De beste wetenschap is diep schatplichtig aan de kunst.Kunst begrijpt dat wetenschap de linkerhersenhelft is en kunst de rechterhersenhelft, en een heel brein omvat beide.
Wetenschap is echter niet zo eenvoudig met kunst.De wetenschap gelooft dat kunst bijgeloof is.De wetenschap gelooft dat kunst wazig, zacht, niet repliceerbaar en daarom onbetrouwbaar is.(Het is interessant voor mij dat de Liberal Arts University die ik bezocht – UCLA – van studenten verlangde dat ze verschillende wetenschappelijke cursussen volgden, maar het Science College dat ik afwees – MIT – vereiste niet dat studenten kunst studeerden.) Wetenschap definieert zichzelf alsfeitelijk en kunst als fantastisch.
Echt geweldige wetenschappers begrijpen de noodzaak om naast informatie ook intuïtie te eren.Maar de wereld wordt zelden geleid door de echt groten.Dus beetje bij beetje wordt de kunst van het genezen gedenigreerd en de wetenschap van het genezen vereerd.De genezer besteedt steeds meer tijd aan interactie met machines en medicijnen en technologie, en steeds minder tijd aan de patiënt;meer en meer tijd om boeken te bestuderen en steeds minder tijd om te leren over de vreemde, symbolische, provocerende krachten van de psyche.De genezer richt zich meer en meer op het genezen van het zieke individu en steeds minder op de behoefte van de patiënt aan heelheid in zichzelf, familie en gemeenschap.
De kruidendokter wordt biochemicus.De apotheker hoeft geen kennis meer te hebben van botanie.Kruiden worden gepresenteerd als drugs in groene jasjes.En het actieve ingrediënt is het enige dat het vermelden waard is.
Is dit wat ik wil?Is dit wat me naar kruiden trok?Is dit wat mij fascineert aan kruidengeneeskunde?Mijn antwoord op al deze vragen is absoluut NIET.Hoewel ik het nut van de wetenschap erken, handhaaf ik de superieure vermogens van de rechterhersenhelft in de kunst van het genezen.Ik verdedig de rechten van de wonderdoeners, de sjamanen, de toverdokters, de kruidkundigen van oude vrouwen, de wijze vrouwen, degenen die de vaardigheid, de persoonlijke kracht en de moed hebben om de veranderingen te vroedvrouwen – groot en klein, vangeboorte tot dood en daartussen – in de levens van de mensen om hen heen.
Kruidengeneeskunde.Magische planten.Psychoactieve planten.Er is hier een rode draad en die gaat ver terug.Minstens 40.000 jaar.De planten zeggen dat ze tot voor kort met ons allemaal hebben gesproken.Veertigduizend jaar geleden weten we dat onze voorouders specifieke psychedelische planten genetisch manipuleerden, hybridiseerden en kruisten.En ze gebruiken bij genezing.Maria Sabina, een van de meest gerenommeerde sjamanistische genezers van de 20e eeuw, ging als klein kind het bos in en at psilocybine-paddenstoelen omdat ze tegen haar spraken.Ze genas alleen met behulp van de “kleine mensen” (paddenstoelen) en ze genas niet alleen lichaam maar ook ziel.In het Amazonegebied worden de studenten kruidenleer, genezing, in de leer gesteld bij zowel psychoactieve planten als menselijke leraren.
Er wordt de laatste tijd veel gesproken over de actieve ingrediënten in planten.Ik heb menigmaal moeten grinniken toen productadvertenties beweerden het meeste van dit of dat te hebben, maar dat werd vervangen door de aankondiging dat er een nieuw, beter, actiever, actiever ingrediënt is gevonden.
Toen Kyolic-knoflook bijvoorbeeld door Consumer Reports werd getoond om vrijwel geen allicine (het “actieve” ingrediënt) te bevatten, reageerde Kyolic met een advertentiecampagne die beweerde superieur te zijn omdat het een ander, sterker, actief ingrediënt bevatte.
De meeste gestandaardiseerde sint-janskruidtincturen zijn bijvoorbeeld gestandaardiseerd voor hypericine.Maar het laatste onderzoek toont aan dat hyperforine het echte actieve ingrediënt is!
Ter illustratie: een artikel van enkele jaren geleden in JAMA over het gebruik van Ginkgo bilobaom dementie tegen te gaan uitgelegddat er geen actief ingrediënt uit de honderden aanwezige bestanddelen was bepaald en dat het in feite waarschijnlijk was dat het effect het gevolg was van een complex, synergetisch samenspel van de onderdelen.Een artikel in de New York Times waarschuwde lezers echter om geen ginkgo te gebruiken totdat een actief ingrediënt was vastgesteld.
Het overkwam mij: een arts op een menopauze-panel vertelde me dathet publiek dat geen enkel kruid veilig is om te gebruiken tenzij het actieve ingrediënt wordt gemeten en gestandaardiseerd.Wat kan ik zeggen?Voor mij is het actieve ingrediënt van een plant juist het deel dat niet kan worden gemeten: de energie, de levenskracht, de chi, de fee van de plant, niet een “giftig” bestanddeel.Voor de genezer/kunstenaar/herborist is het actieve deel van de plant dat deel dat door de rechterhersenhelft kan worden gebruikt om actief, chaotisch, natuurlijk “het octaaf te springen” en een wonder te verrichten.Dit actieve deel wordt verfijnd in gestandaardiseerde producten, want het echt actieve deel is het rommelige deel, het veranderlijke deel, het subtiele deel en het onzichtbare deel.
Heeft de wetenschap iets te maken metermee doen?Zeker!Het proces van het identificeren van specifieke verbindingen in planten, het repliceren ervan in het laboratorium en het massaal produceren ervan als medicijnen kan door geen enkele genezer of herborist worden gerepliceerd of vervangen.De bereiding van gestandaardiseerde medicijnen beschermt (meestal) de consument en beschermt de planten tegen overoogsten (hoewel het netto-effect op het milieu nadelig kan zijn).
Als we in de schoot vanwetenschap iets te maken heeft met meten en certificeren, dan smeek ik de wetenschap zeker om de bewaker te zijn van de zuiverheid van de kruiden die we in onze handel verhandelen, wetende dat kunst de bewaker is van de zuiverheid van de kruiden die we zelf verzamelen.(Een tip uit het leerboek: plaats tijdens het oogsten slechts één soort plant in een mand. Zo kan men snel en gemakkelijk zien of er per ongeluk een indringer is binnengebracht.)
Dit verhaal heeft geen einde, want het gaat door.De dans van gezondheid en ziekte, van kunst en wetenschap (en vergeet commercie niet) kent geen pauze.Het einde van ons verhaal is dus niet vrolijk, maar ook niet verdrietig.Kijk eens;het echte einde van de regenboog zit in je eigen hart.
Susun Weed
PO Box 64
Woodstock, NY 12498
Fax: 1-845-246-8081
